Çarlık Rusya, Rusya'nın tarihi bir dönemini ifade eder. Çarlık Rusya, 1547-1917 yılları arasında Rus İmparatorluğu'nun yönetim şeklini ve siyasi yapısını tanımlar. Bu dönemde Rusya, mutlak monarşi ile yönetilen geniş bir imparatorluk haline geldi.

Çarlık Rusya, Rusya'nın çarlar tarafından yönetildiği bir dönemdi. Çar, Rus İmparatoru olarak da bilinir ve genellikle tahtı babadan oğula geçen bir hanedanın başında bulunurdu. Çar, siyasi, yasama ve yürütme gücünün merkezindeydi.

Çarlık Rusya'nın yönetim şekli, merkeziyetçi bir yapıya sahipti. Çar, geniş yetkilere ve otoriteye sahipti ve ülkeyi tek başına yönetirdi. Çarlık döneminde, Rus İmparatorluğu topraklarını genişletti ve büyük bir askeri ve ekonomik güce sahip oldu. St. Petersburg, Moskova gibi önemli şehirlerde mimari ve kültürel gelişmeler yaşandı.

Ancak, Çarlık Rusya dönemi aynı zamanda sosyal, ekonomik ve politik sorunların da yaşandığı bir dönemdir. İmparatorluk içindeki etnik ve dini farklılıklar, toprak sahipliği ve işçi sınıfı sorunları gibi çeşitli sorunlar önemli bir rol oynadı. Bu sorunlar, sonunda 1917'de Rus Devrimi'ne ve Çarlık Rusya'nın sona ermesine yol açtı.

Bu nedenle, Çarlık Rusya terimi, Rusya'nın tarihindeki belirli bir dönemi ve o dönemin siyasi, sosyal ve ekonomik yapısını ifade eder.